Texas

Dorpje in het zuidelijke binnenland van Queensland

Het dorpje Texas ligt in het zuidelijke binnenland van Queensland, aan de Dumaresq River tussen de plaatsen Goondiwindi en Tenterfield. Het wordt bestuurd vanuit het nabijgelegen Inglewood. Het dorp heeft zo'n 700 inwoners.

Texas leeft vooral van de landbouw en tegenwoordig ook van het toerisme. Ook zijn er zilvermijnen en wordt er in de omgeving van Texas wijnen verbouwd. Het dorp heeft een museum, het Texas museum genoemd.

De Dumaresq River vormt een deel van de grens tussen de Australische staten Queensland en New South Wales. De Dumaresq is een zijrivier van de MacIntyre. Het stroomgebied van de Grensrivieren, waarvan de Dumaresq en de MacIntyre de belangrijkste zijn, strekt zich uit van de bergruggen in de Great Dividing Range in het oosten tot de uitgestrekte vlakten in het westen.

De vallei met afzettingen van riviersediment is relatief smal in het oosten. Naar het westen neemt het verval af en wordt het landschap gekarakteriseerd door zacht glooiende heuvels en nemen de rivierafzettingen toe, dat wil zeggen de riviervallei wordt breder. Andere plaatsen die aan de Dumaresq River liggen zijn Yelarbon en Bonshaw. De Bruxner Highway kruist de rivier iets ten zuiden van Texas. In de omgeving van de rivier worden wijngaarden aangetroffen. In vroegere tijden werd tabak verbouwd.

Hoogtepunten van Texas

Onderstaand vindt u een overzicht van diverse hoogtepunten van Texas.

Murgon Fossil Site

Murgon Fossil Site is een vindplaats van fossielen uit het Vroeg-Eoceen, circa 54.6 miljoen jaar geleden. Murgon is gelegen in het zuidoosten van Queensland, nabij het dorpje Texas. In het Vroeg-Eoceen waren Australië, Antarctica en Zuid-Amerika als laatste delen van het supercontinent Gondwana met elkaar verbonden. De verbinding tussen Australië en Antarctica verliep via Tasmanië. Bewijs voor de verbinding tussen Australië, Antarctica en Zuid-Amerika wordt door de fossielen van diverse diergroepen uit Murgon geleverd. Het klimaat was warm en vochtig met loofbossen en moerasbossen die de oude conifeerbossen uit het Krijt grotendeels hadden vervangen. De omgeving van Murgon was in het Vroeg-Eoceen vermoedelijk een moerasbos.

De moerasbossen van Murgon kenden een grote diversiteit aan diersoorten. In Murgon zijn fossielen van de oudst bekende Australische buideldieren gevonden. Het enige buideldier met hedendaagse verwanten op het continent is een nog naamloze buideldas van 25 cm groot. De opossummuis was een 20 cm grote omnivoor die zich voedde met zaden, vruchten en insecten. Een nauw verwante soort is bekend uit het Laat-Paleoceen van Peru. De opossummuizen komen tegenwoordig alleen nog in de bergstreken van Zuid-Amerika voor en de aanwezigheid van deze dieren in Murgon, waarbij één soort nauw verwant is aan een Zuid-Amerikaanse soort, is een belangrijk bewijs voor een connectie over land tussen Australië en Zuid-Amerika via Antarctica in het eerste gedeelte van het Cenozoïcum.

Buidelratten uit een andere orde, de Microbiotheria, ondersteunen deze hypothese verder. Tegenwoordig omvat deze orde nog slechts één soort, de monito del monte. Hoewel deze soort in de Andes leeft, blijkt het nauwer verwant aan de Australische soorten. Fossielen van microbiotheriën zijn met name bekend uit Zuid-Amerika, maar ook uit de Midden-Eoceense La Meseta Formation op Seymour Island bij Antarctica. In 2008 werd uiteindelijk ook een Australische vertegenwoordiger van de microbiotheriën beschreven. Dit buideldier was iets groter dan een muis en een boombewonende omnivoor.

Naast buideldieren leefden ook placentaire zoogdieren in deze periode al in Australië. Australonycteris clarkae is de oudst bekende vleermuis van het Zuidelijk Halfrond en één van de oudst bekende vleermuizen ter wereld. Ook het oudst bekende op de grond levende placentaire zoogdier van Australië is bekend uit Murgon, Tingamarra porterorum. Het was een primitief hoefdier behorend tot de Condylarthra die zich voedde met vruchten en insecten. De vondst van Tingamarra geeft aan de op de grond levende placentaire zoogdieren veel eerder dan aanvankelijk werd gedacht in Australië aanwezig waren en vermoedelijk het continent al hadden bereikt voordat het zich van Gondwana afsplitste. Mogelijk is de groep vervolgens weer uitgestorven in Australië om pas acht miljoen jaar geleden weer terug te keren in de vormen van muizen en ratten.