Palmerston

Palmerston is een afgelegen atol, dat onderdeel uitmaakt van de noordelijke eilandengroep van de Cook Eilanden. Het hoogste punt op het eiland is 6 meter. Het atol werd in 1774 ontdekt door captain James Cook. Het leek bij ontdekking niet bewoond te zijn, alhoewel er later sporen zijn gevonden van bewoning.

In 1862 vestigde een Engelsman - William Marsters - zich op het eiland met zijn drie vrouwen, en startte zijn eigen kolonie. Hij leasde het land van de Britse kroon en was tot aan zijn dood (in 1899) heer en meester op het eiland. De bevolking van het eiland groeide gestaag, in 1936 woonden er zo'n 100 mensen. De lease op het land wordt nog steeds doorgegeven aan de hoofden van de drie verschillende familielijnen (allen afstammelingen van William Marsters).

William Marsters was een opzienbarende persoon in de Stille Zuidzee. Hij was geboren in Engeland en opgegroeid als boerenknecht uit Gloucester. Hij ging op avontuur als missionaris naar de Cook Eilanden. Na aankomst op Rarotonga trouwde hij met een lokale vrouw en vestigde zich op het eiland Palmerston. Marsters benoemde zichzelf tot predikant van de Anglicaanse kerk. Hij trouwde zichzelf vervolgens met twee naar Palmerston overgekomen zusters van z'n vrouw. Na 18 jaar verblijf op Palmerston was hij vader van 23 kinderen. Marsters verdeelde het eiland in drieën, voor elke familie een deel. Momenteel stammen duizenden Cook-eilanders af van deze William Marsters.